டீப்வாட்டர் ஹொரைசன் எண்ணெய் கசிவு Deepwater horizon oil spill நீண்ட கால கரை நிலைத்தன்மையை அழித்தது!

டீப்வாட்டர் ஹொரைசன் எண்ணெய் கசிவுக்குப் (Deepwater horizon oil spill) பிறகும் மெக்சிகோ வளைகுடாவின் சதுப்பு நிலக் கரையோரங்கள் பேரழிவின் விளைவுகளை இன்னும் உணர்ந்தன. சதுப்பு புல் தாவரத்தை அடக்கும் எண்ணெயைத் தக்க வைத்துக் கொண்டது.

மேலும் மண் கசிவுக்கு முன் இருந்ததை விட வேகமாக நொறுங்கியது. இதனால் கரையோரம் வேகமாக பின்வாங்கியது, என்று ஒரு புதிய ஆய்வு காட்டுகிறது. ஏப்ரல் 2010 இல் வெடித்ததைத் தொடர்ந்து, டீப்வாட்டர் ஹொரைசன் ரிக் கிட்டத்தட்ட 800 மில்லியன் லிட்டர் எண்ணெயை கடலில் செலுத்தியது. பேரழிவு டஜன் கணக்கான மனிதர்களையும், சொல்லப்படாத கடல் வாழ் உயிரினங்களையும் கொன்றது.

எண்ணெய் மற்றும் அதன் துணை தயாரிப்புகள் வளைகுடா சுற்றுச்சூழலுக்கு நீருக்கடியிலும் கரையிலும் பேரழிவை ஏற்படுத்தியது. ஆனால், மண்ணைத் தக்கவைத்துக்கொள்வதற்கு முக்கியமான சதுப்புச் செடிகளைக் கொல்வதன் மூலம் எண்ணெய் கரையோரத்தில் கட்டமைப்பு சேதத்தை ஏற்படுத்தியது, என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் சுற்றுச்சூழல் மாசுபாட்டில் தெரிவிக்கின்றனர்.

இது காலநிலை மாற்றத்தின் காரணமாக தீவிரம் அதிகரிக்கும் வெப்பமண்டல புயல்களுக்கு கடற்கரையை மிகவும் பாதிக்கக்கூடியதாக ஆக்குகிறது. “தாவரங்கள் எந்த வகையிலும், வடிவத்திலும் அல்லது வடிவத்திலும் சமரசம் செய்யப்பட்டால், நீங்கள் நிறைய நிலத்தை இழக்கப் போகிறீர்கள்” என்று லா, திபோடாக்ஸில் உள்ள நிக்கோல்ஸ் ஸ்டேட் யுனிவர்சிட்டியின் சூழலியல் நிபுணர் ஜியோவானா மெக்லெனாச்சன் கூறுகிறார்.

மெக்லேனாச்சன் தனது பிஎச்.டி. பேரழிவு நடந்தபோது பேடன் ரூஜில் உள்ள லூசியானா மாநில பல்கலைக்கழகத்தில் அவளும் அவளுடைய மேற்பார்வையாளரும், கடலோர சூழலியல் நிபுணர் யூஜின் டர்னரும், தெற்கு லூசியானாவின் சதுப்பு நிலக் கடற்கரையில் விரைவாக ஆராய்ச்சித் திட்டங்களை அமைத்தனர்.

அடுத்த எட்டு ஆண்டுகளுக்கு வருடத்திற்கு மூன்று முறை, மண்ணின் வலிமையைப் பரிசோதிக்க விவசாயிகள் பயன்படுத்தும் ஒரு பொதுவான கருவியான சுத்த வேன் மூலம் மண்ணின் வலிமையை சோதனை செய்து அதில் உள்ள எண்ணெயின் அளவை ஆய்வு செய்தனர். அவர்கள் 1998 முதல் 2021 வரையிலான செயற்கைக்கோள் படங்களையும் ஆராய்ந்து, 23 வருட காலப்பகுதியில் கசிவுக்கு முன்னும், பின்னும், சதுப்பு நில தாவரங்கள் எப்படி இருந்தன, என்பதை ஆய்வு செய்தனர்.

டீப்வாட்டர் ஹொரைசன் பேரழிவிற்குப் பிறகு, சதுப்பு நிலத்தில் உள்ள நறுமணப் பொருள்கள் எனப்படும் எண்ணெயின் சில ஆவியாகும் கூறுகளின் எண்ணெய் செறிவு ஒரு கிராம் வண்டலுக்கு சராசரியாக 23.9 நானோகிராம்களில் இருந்து கசிவதற்கு முன்பு 17,152 நானோகிராம்களாக உயர்ந்தது, என்று கள சோதனை வெளிப்படுத்தியது.

2011 இல் வண்டல் கிராம், 2018 இல், சராசரி அளவுகள் ஒரு கிராம் வண்டலுக்கு 247 நானோகிராம்களாகக் குறைந்துள்ளன. ஆனால் கசிவுக்கு முன் இருந்ததை விட 10 மடங்கு அதிகமாக இருந்தது. கசிவுக்குப் பிறகு மண்ணின் பலமும் பாதியாகக் குறைந்தது. கசிவுக்கு முன், மேல் 30 சென்டிமீட்டர் மண்ணின் சராசரி வலிமை 26.9 கிலோபாஸ்கல்களாக இருந்தது.

இது இயற்பியலில் அழுத்தத்தை அளவிடுகிறது. மண்ணின் வலிமை 2011 இல் குறைந்த புள்ளியில் 11.5 கிலோபாஸ்கல்களாகக் குறைந்தது. அதன் வலிமை ஆண்டுக்கு 5 சதவிகிதம் என்ற விகிதத்தில் மீண்டு வரத் தொடங்கிய போதிலும், கள ஆய்வின் கடைசி ஆண்டான 2018 ஆம் ஆண்டளவில் அது இன்னும் முழுமையாக மீட்கப்படவில்லை. அது மீண்டும் 16.4 கிலோபாஸ்கல்களாக உயர்ந்தது.

கசிவுக்குப் பிறகு பல ஆண்டுகளில் வந்த வலுவான புயல்கள் இதற்கு ஒரு காரணம். ஆரம்பகால எண்ணெய் கசிவு, அப்போது சதுப்பு நிலக் கரையில் இருந்த பல தாவரங்களை அழித்ததாக McClenachan கூறுகிறார். அவர்கள் இறந்தவுடன், சதுப்பு புல் வேர்களால் தக்கவைக்கப்பட்ட மண் தளர்த்தப்பட்டு கழுவப்பட்டது. ஆனால் எண்ணெய் தண்ணீரில் தங்கி, மேலும் சதுப்பு நிலத்தில் தள்ளப்பட்டது. அங்கு அது அதிக தாவரங்களைக் கொன்றது.

“சதுப்பு நிலத்தில் இன்னும் எண்ணெய் இருப்பதால் மண்ணின் வலிமை மீட்கப்படவில்லை. மேலும் இது எண்ணெய் கசிவுக்கு முன்னர் ஏற்படாத புயல்களின் போது இந்த வலுவான அரிப்பு நிகழ்வுகளை ஏற்படுத்துகிறது” என்று மெக்லெனாச்சன் கூறுகிறார். செயற்கைக்கோள் படங்களின் பகுப்பாய்வு, கசிவுக்குப் பிறகு சதுப்பு இழப்பு விகிதம் இரட்டிப்பாகியுள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது.

சதுப்பு நிலங்களின் இயற்கையான மாற்றம் மற்றும் கடல் மட்ட உயர்வு போன்ற மனிதனால் ஏற்படும் காரணிகளின் கலவையால் கசிவு ஏற்படுவதற்கு முன்பு ஆய்வுப் பகுதியில் உள்ள கரையோரம் ஏற்கனவே ஆண்டுக்கு சராசரியாக 0.8 மீட்டராக குறைந்து வருகிறது. 2012 இல் ஐசக் சூறாவளி லூசியானாவைத் தாக்கிய 12 மாதங்களில், சதுப்பு நிலம் தோராயமாக 2.5 மீட்டர் பின்வாங்கினாலும், அந்த இழப்பு அதன் பிறகு சராசரியாக ஆண்டுக்கு 1.7 மீட்டராக அதிகரித்தது.

கடந்த தசாப்தத்தில் ஏற்பட்ட புயல்களை விட எண்ணெய் கசிவு கரையோர அரிப்பை பாதிக்கிறதா, என்று சில ஆராய்ச்சிகள் கேள்வி எழுப்பியுள்ளன. ஆனால் கத்ரீனா சூறாவளி, 2005 இல் லூசியானா கடற்கரையை தாக்கியது. எண்ணெய் கசிவுக்கு பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, எண்ணெய் கசிவுக்குப் பிறகு ஏற்பட்ட பலவீனமான புயல்கள் கிட்டத்தட்ட அதே அளவிலான கரை இழப்பை ஏற்படுத்தவில்லை,

மெக்லெனாச்சனின் செயற்கைக்கோள் பகுப்பாய்வு காட்டுகிறது. இது ஒன்றும்/அல்லது கேள்வியும் அல்ல என்று அறிவுறுத்துகிறது. மாறாக எண்ணெய் கசிவின் நீடித்த விளைவுகள் புயல் சேதத்திற்கு கரையோரத்தை மேலும் பாதிப்படையச் செய்தது.

புதிய ஆய்வு தனித்துவமானது, இது மண்ணின் நிலைத்தன்மையின் மீது கசிவு விளைவைக் காட்டுகிறது, என்று ஃப்ளா., டல்லாஹஸ்ஸியில் உள்ள தனியார் ஆராய்ச்சி ஆலோசனை நிறுவனமான ரிசர்ச் பிளானிங் இன்க் இன் சுற்றுச்சூழல் விஞ்ஞானி ஸ்காட் ஜெங்கல் கூறுகிறார்.

“உண்மையில் அரிப்பு விளைவு இருந்தது என்ற கருத்தை இது உறுதிப்படுத்துகிறது,” என்று அவர் கூறுகிறார். ஆய்வின் நீளம் சதுப்பு நிலத்தில் ஏற்படும் மாற்றங்களில் எண்ணெய் ஒரு பங்கைக் கொண்டுள்ளது என்பதைக் காட்டும் முந்தைய ஆராய்ச்சியை நிறைவு செய்கிறது.

இந்த மாற்றங்களை ஓரளவு குறைக்கலாம். சதுப்பு நிலத்தை மீண்டும் நடவு செய்வது போன்ற நுட்பங்கள் கரையோர அரிப்பு விகிதத்தைக் குறைக்க உதவும், என்று ஜெங்கலின் பணி காட்டுகிறது. மண் தக்கவைப்பை அதிகரிக்க, அவர் கூறுகிறார், இது உண்மையில் தாவரங்களை முக்கிய காரணிகளில் ஒன்றாக சுட்டிக்காட்டுகிறது.